معنی هیلر بارتلمی - جستجوی لغت در جدول جو

هیلر بارتلمی(تِ لِ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(تِ لِ)

پیر. نام راهبی متعصب از مردم مار. در سال 1096 میلادی به معیت اهل صلیب به محاصرۀ انطاکیه رفت و مدعی بود که حربه ای که حضرت عیسی علیه السلام را بدان کشته اند نزد وی موجود است و با این حربه مسلمانان را مغلوب خواهد ساخت اما ادعایش باطل بود و کاری از پیش نبرد لذا به شکنجه و آزارش پرداختند و به سال 1099 میلادی درگذشت. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2) ، باد تند گردناک. ج، بوارح. (منتهی الارب) : ریح بارح، شدید. (از اقرب الموارد). باد شدیدی که غبار برانگیزد. (از جمهرۀ ابن درید 1: 218). طوفان. (دمزن) ، بمعنی بروح ضد سانح و العرب تتطیربالبارح و تتفأل بالسانح لانه لایمکنک ان ترمیه حتی تنحرف. (منتهی الارب) ، و در مثل است: انما هو کبارح الاروی، در حق کسی گویند که از او احسان بندرت بوقوع آید، زیرا که اروی یعنی بز کوهی که بر قلۀ جبال سکونت دارد و کسی او را نبیند مگر گاهی در سالهای دراز. (منتهی الارب). صیدی که از جانب راست آدمی میآید مانند بروح. ج، بوارح و عرب بدان فال بد زند زیرا نمیتوان بدان تیر انداخت جز هنگامی که انسان منحرف شود. (از اقرب الموارد). مقابل سانح. صید که از جانب راست صیاد درآید و عرب آنرا شوم دارد. شکاری که از جانب راست صیاد بسوی چپ گذرد. خلاف سانح. (آنندراج). بداقبال. از بخت بد. (دمزن) : و در انتظار سانح و بارح و نازح و سارح مانده. (سندبادنامه ص 259).
- بنت بارح، بلا و سختی. ج، بنات بارح. (منتهی الارب).
، (اصطلاح نجوم) طلوع ستارۀ منزل از موقع روشنائی بامداد در غیر موسم باران، کذا ذکره عبدالعلی البرجندی فی بعض الرسائل و در لفظ طلوع شرح آن بیاید. (کشاف اصطلاحات الفنون)

پیر. نام راهبی متعصب از مردم مار. در سال 1096 میلادی به معیت اهل صلیب به محاصرۀ انطاکیه رفت و مدعی بود که حربه ای که حضرت عیسی علیه السلام را بدان کشته اند نزد وی موجود است و با این حربه مسلمانان را مغلوب خواهد ساخت اما ادعایش باطل بود و کاری از پیش نبرد لذا به شکنجه و آزارش پرداختند و به سال 1099 میلادی درگذشت. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2) ، باد تند گردناک. ج، بوارح. (منتهی الارب) : ریح بارح، شدید. (از اقرب الموارد). باد شدیدی که غبار برانگیزد. (از جمهرۀ ابن درید 1: 218). طوفان. (دِمزن) ، بمعنی بروح ضد سانح و العرب تتطیربالبارح و تتفأل بالسانح لانه لایمکنک ان ترمیه حتی تنحرف. (منتهی الارب) ، و در مثل است: انما هو کبارح الاروی، در حق کسی گویند که از او احسان بندرت بوقوع آید، زیرا که اروی یعنی بز کوهی که بر قلۀ جبال سکونت دارد و کسی او را نبیند مگر گاهی در سالهای دراز. (منتهی الارب). صیدی که از جانب راست آدمی میآید مانند بروح. ج، بوارح و عرب بدان فال بد زند زیرا نمیتوان بدان تیر انداخت جز هنگامی که انسان منحرف شود. (از اقرب الموارد). مقابل سانح. صید که از جانب راست صیاد درآید و عرب آنرا شوم دارد. شکاری که از جانب راست صیاد بسوی چپ گذرد. خلاف سانح. (آنندراج). بداقبال. از بخت بد. (دِمزن) : و در انتظار سانح و بارح و نازح و سارح مانده. (سندبادنامه ص 259).
- بنت بارح، بلا و سختی. ج، بنات بارح. (منتهی الارب).
، (اصطلاح نجوم) طلوع ستارۀ منزل از موقع روشنائی بامداد در غیر موسم باران، کذا ذکره عبدالعلی البرجندی فی بعض الرسائل و در لفظ طلوع شرح آن بیاید. (کشاف اصطلاحات الفنون)

لغت نامه دهخدا